یک مطالعه جدید نشان می دهد که بخشهایی از جزیره سیبل در دهه های اخیر به طرز چشمگیری کاهش یافته است – هر بار 10 متر در سال در ضلع جنوبی ، جایی که چندین دریاچه آب شیرین و یک دریاچه به دلیل طوفان ، جابجایی شن و افزایش سطح دریا به طور کامل ناپدید می شوند.
محققان با استفاده از عکس های هوایی سال 1959 حرکت خط ساحلی و خط گیاه را ردیابی کردند و از این داده ها برای مدل سازی آنچه تا سال 2039 برای جزیره اتفاق خواهد افتاد استفاده کردند.
این مطالعه در مجله علوم زمین کانادا پیش بینی می کند که تا سال 2039 10 هکتار از زمین های رویشی از بین برود (کمتر از یک درصد جزیره) ، باعث می شود هسته جزیره سالم بماند و رشد کمی در سواحل شمالی داشته باشد.
وی نتیجه گرفت که نوار باریک 42 کیلومتری شن و ماسه هلالی شکل ، که در 160 کیلومتری ساحل نوا اسکوشیا واقع شده است ، احتمالاً به دلیل افزایش و تسریع در افزایش سطح دریا ، به آرامی در حال کوچک شدن است.
در این مطالعه آمده است: “پیش بینی ها نشان می دهد که ساحل جنوبی سریعتر از پیشرفت ساحل شمالی در حال عقب نشینی است ، که این امر منجر به ایجاد یک منطقه انحرافی بطور فزاینده می شود ، که می تواند منجر به نقض و کاهش اتصال جزیره شود.”
هشدار تغییر آب و هوا
پیش بینی های مقاله بر اساس نرخ فعلی افزایش سطح دریا است ، نه بر اساس افزایش پیش بینی شده ، که پیش بینی می شود تا سال 2100 به دلیل تغییرات آب و هوایی دو برابر شود.
در این گزارش آمده است: “تغییرات آب و هوایی منجر به افزایش سریع سطح دریا و تغییر در الگوها و شدت طوفان می شود ، که نشان می دهد این نتایج باید به عنوان نقطه شروع تغییرات آینده در جزیره سیبل دیده شود.”
این تصاویر که توسط مرکز علوم جغرافیایی NSCC تهیه شده است ، بخشی از خط ساحلی جزیره سیبل را نشان می دهد که به مدت 55 سال در حال عقب نشینی است. 0:29
با این حال ، نویسنده ارشد جوردن امیر از سازمان زمین شناسی کانادا گفت که این جزیره با وجود “تغییرات واقعاً چشمگیر که می تواند در مدت زمان بسیار کوتاهی اتفاق بیفتد” مقاوم است.
“من داده ها و مناطقی را که فکر می کردم شاهد فرسایش زیاد یا تغییرات زیادی هستیم ، بررسی کردم و به نظر می رسد بسیار پایدار ، مهاجرت زیاد ، تحرک زیاد. اما این چیزی است که شما می خواهید. من نمی خواهم این یک صخره پایدار یا یک جزیره علفی پایدار باشد ، زیرا اگر یک بار آن را از دست بدهی ، دیگر از بین رفته است. این مکان مکانی پویا است که به نظر می رسد پاسخگوی تغییر است. “
عقب نشینی به ساحل جنوبی
چشمگیرترین تغییر در ساحل جنوبی در قسمت غربی غربی جزیره سیبل اتفاق می افتد که در معرض الگوی هواشناسی غالب است.
جوردن ایمر از سازمان زمین شناسی کانادا نویسنده اصلی این تحقیق است. (رابرت کوتاه / CBC)
ایمر گفت: “طی 60 سال گذشته ، شاهد حداقل 10 متر عقب نشینی از خط ساحلی در سال بوده ایم که با توجه به وجود زیرساخت های زیاد ، دریاچه های آب شیرین ، نقاط مختلف تنوع زیستی بسیار مهم است.”
“و در جایی که شاهد عقب نشینی واقعاً چشمگیر در ساحل بودیم ، محافل محافظ اساساً از بین رفته بود. و سپس منطقه قابل توجهی از دریاچه های آب شیرین اساساً شسته شد. وی دید که دریاچه های باد زده در دریاچه ها رسوب می کنند امروز شن و ماسه معمولی “.
چه اتفاقی افتاد که بمبی هواشناسی به جزیره سیبل برخورد کرد
وقتی اقیانوس باز به داخل و بیش از جزیره سیبل می پیچد ، نتایج چشمگیر و کمی ترسناک است.
ایمر در 5 ژانویه 2018 شاهد یکی از این حوادث بود ، هنگامی که یک “بمب هوا” در دو طرف شمالی و جنوبی با تورم فرود آمد ، از تپه های شنی عبور کرد و از قسمت های جزیره پر پیچ و خم شد.
وی در آن زمان در پارک های کانادا کار می کرد ، از جاده ای که به یک رودخانه آب دریا مسابقه داده شده فیلمبرداری کرد.
این فیلم ها توسط جردن ایمر ، نویسنده اصلی مطالعه منتشر شده در مجله علوم زمین کانادا گرفته شده است. 0:54
“وقتی در این جزیره بود ، این جزیره بسیار کوچک بود. من واقعاً انتظار داشتم که جزیره پس از چنین طوفانی ناپدید شود. این قبل از مطالعه بود. به نظر می رسید که فقط برای یک لحظه می تواند محو شود. اما در عرض چند هفته” مناطقی که به نظر وحشتناک می آمدند ، واقعاً فرسایشی به نظر می رسیدند ، در حال بازسازی بودند. “
چه اتفاقی برای توده آب شیرین می افتد
این مطالعه خطر ناشی از طغیان بر روی توده آب شیرین را نشان می دهد ، که توسط خدمه ای از محققان ، بازدید کنندگان معمولی از پارک های کانادا و جمعیت محلی بیش از 550 اسب پشتیبانی می شود.
وقتی طوفان بزرگی به جزیره برخورد می کند ، آب دریا می تواند مناطقی را طغیان کند. آب از بین شن ها استخر می شود و فیلتر می شود و قسمت هایی از سفره آب شیرین زیر را نمک می زند.
جولیا کانتلون ، دانشجوی دکترای تحصیل در رشته هیدرولوژی ساحلی در دانشگاه دالاهوسی ، در حال بررسی تأثیر طوفان دوریان در سال 2019 و طوفان گرمسیری تدی در سال 2020 در مناطق کم ارتفاع جزیره سیبل است.
جولیا کانتلون ، دانشجوی دانشگاه دالاهوسی در حال مطالعه اثرات طغیان آب دریا بر روی آب شیرین در جزیره سیبل است. (Barrett Kurilik / دانشگاه دالاهو)
کانتلون گفت: “من وقتی که خیلی سریع طغیان می کرد قادر به افزایش سطح آب زیرزمینی بودم. و بعد از گذشت یک ساعت از آن ، آبهای زیرزمینی با غلظت کاملاً شور دریا بود.”
وی افزود که آبهای زیرزمینی هنوز به طور کامل در آبهای شیرین در آن مناطق بازیابی نشده است.
هنوز هم ، او گفت ، در حالی که آسیب پذیر است ، توده آب شیرین قابل انعطاف است.
نمک دهی محلی است و بعد از طوفان بزرگ جزیره ای نیست.
بزرگ ناشناخته
ایمر امیدوار است اما در مورد اینکه آیا این جزیره می تواند در برابر پیش بینی تغییرات آب و هوایی مقاومت کند ، که می تواند منجر به افزایش سطح دریا در اقیانوس اطلس شمالی 80 سانتی متر – یا تقریبا یک متر – طی 80 سال آینده شود ، نظری ارائه نمی دهد.
ایمر گفت: “این پیامدهای قابل توجهی در مورد آنچه که در این جزیره شسته می شود و این آب به کجا می رود” دارد.
یک سوال اساسی این است که آیا سیستم تپه های شنی می تواند به تغییر سطح دریا پاسخ دهد.
“این تقریباً ناشناخته است که این به معنای آینده است. س questionsالات زیادی باید پرسیده شود. اما تئوری کلی این است که اگر فضای کافی به آنها بدهید و شن و ماسه کافی داشته باشید ، سواحل و تپه های شنی می توانند به افزایش سطح دریا پاسخ دهند. “
جزیره سیبل پس از آخرین عصر یخبندان شکل گرفت ، زمانی که سطح آب در سواحل اقیانوس اطلس به طور قابل توجهی پایین بود.
احتمالاً 10 تا 15 برابر امروز بود.
ایمر گفت: “بنابراین ، اگرچه تغییرات بسیار چشمگیر است و من این موارد را دست کم نمی گیرم ، این جزیره در طول زندگی خود تغییرات زیادی ایجاد کرده است.”
